In zijn brief aan de tweede kamer over de prioriteiten van het auteursrechtbeleid noemt Minister van Justitie P.H.Donner Creative Commons als een goed voorbeeld voor het stimuleren van de verspreiding van werken op internet:
Ook moet ertegen worden gewaakt dat de ontwikkeling van technische beschermingsmaatregelen ertoe leidt dat de toegang tot informatie in het gedrang komt, bijvoorbeeld omdat deze slechts tegen hele hoge tarieven mogelijk is. Mocht die situatie zich ooit voordoen, en zelfregulering geen uitkomst bieden, dan acht ik wetgevend ingrijpen nodig. […]. Tegen deze achtergrond verwelkom ik uiteraard initiatieven zoals Creative Commons, waarmee de verspreiding van auteursrechtelijk beschermde werken via Internet op basis van een stelsel van standaardlicenties wordt gestimuleerd zonder dat inbreuk op het auteursrecht wordt gemaakt (vgl. www.creativecommons.nl).
In het vervolg van zijn brief heeft de minister het onder meer over de collective belangenbehartiging in digitale tijdperk. een van de belangrijkste problemen waar musici die Creative Commons licenties willen gebruiken tegenaan lopen ligt juist in de ontbrekende flexibiliteit van collective beheersorganisaties zoals BUMA/STEMRA. Door exclusieve contracten voor de uitvoeringsrechten van het hele oeuvre van aangesloten kunstenaars is het voor musici niet mogelijk sommige werken onder CC licenties te stellen en de rechten aan andere werken door de collective beheersorganisaties te laten exploiteren. Een eerder dit jaar gepubliceerd onderzoeksrapport (Auteursrecht, economische lust of last?) van het ministerie van Economische zaken heeft de noodzaak op dit terrein actief te worden wel duidelijk aangeven:
Onderzoek de mogelijkheden om te bewerkstellingen dat artiesten die zich aansluiten bij collectieve rechtenorganisaties, toch de vrijheid behouden om (bepaalde werken) op een andere manier te exploiteren. Collectieve rechten organisaties houden bij het vaststellen van de werkwijze en de tariefgrondslag rekening met de belangrijkste exploitatievormen. Sommige nieuwe gebruiksvormen hebben echter zodanig verschillende eigenschappen dat ze het gebruik van de bestaande structuren belemmeren. Juist in d